نمی دونم کجا هستم نمی دونم چرا هستم
من از این بیقراری هام فقط انگار یکم خستم
حواسم پرت این روزاست که انگار آشنا هستن
چرا اینقدر درگیرم؟!چرا آروم نمی گیرم؟!
هنوزم لای حافظ رو شبی صد بار میگردم
ولی انگار شعرا هم برام خوبی رو رد کردن
همش انگار یخ کردم نمی تونم که برگردم
ببینم توی دیروزم چرا رویامو گم کردم
فقط یادم میاد انگار میگفت فردای پر تکرار
بذار رویاتو جا،این جا،پر از رویاست فردا ها
همین شد که نمی دونم کجا هستم چرا هستم
از این فردای بی رویاست که بازم من یکم خستم !