_ ﺩﻳﮕﻪ ﺑﻤﻮﻥ ﺧﺒﺮ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩﻥ ﻣﻴﺪﻭﻧﺴﺘﻴﻢ ﺗﺎ ﺧﻮﻧﺪﻡ ﻛﻪ ﺍﻣﻀﺎ ﻛﺮﺩﻥ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﻫﻤﻪ ﻱ ﺍﻭﻥ ﺍﻣﻴﺪﺍ ﭘﺮ ﺯﺩ ﺭﻓﺖ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺗﺎﺯﻩ ﻓﻬﻤﻴﺪﻡ ﺩﺱ ﮔﺬﺍﺷﺘﻢ ﺟﻠﻮ ﺩﻫﻨﻢ ﺟﻴﻎ ﻛﺸﻴﺪﻡ ﺍﻳﻨﻘﺪ ﺟﻴﻎ ﻛﺸﻴﺪﻡ ﻛﻪ ﮔﻠﻮﻡ ﻣﺰﻩ ﺧﻮﻥ ﮔﺮﻓﺖ...ﺯﻣﺎﻥ ﻧﻤﻴﮕﺬﺭﻩ...ﻧﻪ؟!

= ﺍﻧﮕﺎﺭ ﻣﻲ ﺍﻳﺴﺘﻪ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﻫﺮﺭﻭﺯ ﺻﺒﺢ ﻛﻪ ﭘﺎ ﻣﻴﺸﻲ ﻫﻤﻮﻥ ﺭﻭﺯﻩ ﻫﻤﻮﻥ ﺧﺒﺮﻭ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺸﻨﻮﻱ ﻭ ﺷﻮﻛﻪ ﺷﻲ

_ ﺧﺎﻟﻪ ﻛﻪ ﻣﺮﺩ ﺍﻳﻨﺠﻮﺭﻱ ﻧﺒﻮﺩ ﺷﺎﻳﺪ ﻫﻤﻮﻥ ﺑﻬﺘﺮﻩ ﺁﺩﻡ ﻧﺮﻩ ﺳﺮ ﺧﺎﻙ ﺷﺎﻳﺪ ﻫﻤﻮﻥ ﺑﻬﺘﺮﻩ ﺁﺩﻡ ﺑﺸﻴﻨﻪ ﻛﻨﺞ ﺧﻮﻧﻪ ﻣﻦ ﺣﺲ ﻧﻤﻴﻜﻨﻢ ﺧﺎﻟﻪ ﻣﺎﻫﻲ ﻣﺮﺩﻩ ﺑﺎﻭﺭﺕ ﻣﻴﺸﻪ ﺣﺘﻲ ﺑﻌﻀﻲ ﻭﻗﺘﺎ ﻓﻚ ﻣﻴﻜﻨﻢ ﻫﻨﻮﺯ ﺗﻮ ﻫﻤﻮﻥ ﺍﺗﺎﻕ ﺭﻭ ﺗﺨﺖ ﺧﻮﺍﺑﻴﺪﻩ ﻭ ﻭﻗﺘﻲ ﻣﻴﺮﻱ ﺑﺎﻻ ﺳﺮﺵ ﺗﻮ ﭼﺸﻤﺎﺵ ﺍﺷﻚ ﺟﻤﻊ ﻣﻴﺸﻪ؟!ﻭﻟﻲ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻧﻪ ﻣﻄﻤﺌﻨﻢ ﻛﻪ ﻧﻴﺴﺖ ﺍﻳﻦ ﺩﺭﺩﻩ ﺧﻴﻠﻲ ﺩﺭﺩﻩ ﻣﺜﻼ ﭼﺮﺍ ﻣﻦ ﻧﻤﺮﺩﻡ؟!ﻣﻦ ﺍﮔﻪ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﻓﻮﻗﺶ ﺩﻭ ﺳﻪ ﻧﻔﺮ ﻏﺼﻤﻮ ﻣﻴﺨﻮﺭﺩﻥ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻳﻪ ﺟﻤﻌﻴﺘﻴﻮ ﻋﺬﺍ ﺩﺍﺭ ﻛﺮﺩ...

= ﻳﺎﺩﺗﻪ ﺍﻭﻥ ﺷﻌﺮﻩ؟!ﺍﻣﺮﻭﺯ ﭼﻨﺎﻥ ﺑﺰﻱ

_ ﻛﻪ ﻓﺮﺩﺍ ﭼﻮ ﺭﻭﻱ/ﺧﻨﺪﺍﻥ ﺗﻮ ﺑﺮﻭﻥ ﺭﻭﻱ ﻭ ﮔﺮﻳﺎﻥ ﻫﻤﻪ ﻛﺲ

= ﻫﻴﭻ ﻭﻗﺖ ﺷﺪ ﻣﺮﮔﺸﻮ ﻳﻪ ﺗﻠﻨﮕﺮ ﺑﺒﻴﻨﻲ؟!

_ ﻭﺍﺳﻪ ﻣﻦ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﺑﻮﺩ ﻣﻴﺪﻭﻧﻲ ﻳﻪ ﺟﻮﺭ ﺑﺪﻱ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻣﻴﻜﺸﻢ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﻡ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﺑﺨﻮﺍﺩ ﺩﻭﻥ ﺑﻪ ﺩﻭﻥ ﺳﻠﻮﻻﻣﻮ ﺗﺠﺰﻳﻪ ﻛﻨﻪ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﻫﻤﻪ ﻱ ﺭﻭﺣﻢ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﺑﻜﺸﻪ ﺍﺯ ﺩﺭﺩ

= ﭘﺲ ﻳﺎﺩﺕ ﺁﻭﺭﺩﻩ... ﮔﺎﻫﻲ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺕ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻴﻜﻨﻲ؟!ﺷﺪﻩ ﺑﺨﻮﺍﻱ ﺑﺪﻭﻧﻲ ﻛﺠﺎﻱ ﻛﺎﺭﻱ؟!

_ ﻫﻮﻡ...

=ﻣﻴﺒﻴﻨﻲ ﺣﺘﻲ ﻣﺮﺩﻧﺸﻢ ﺩﺭﺱ ﺩﺍﺭﻩ...!

ﻳﻚ ﺳﺎﻝ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻓﺎﻃﻤﻪ!ﻭﻗﺘﻲ ﺷﻨﻴﺪﻡ ﻋﻤﺪﻱ ﺑﻮﺩ ﺑﺎﻭﺭﻡ ﻧﺸﺪ!ﻗﺘﻞ؟!ﺭﻓﻴﻖ ﻣﺎﺭﻭ ﻛﺸﺘﻦ!ﭼﻄﻮﺭﻱ ﺩﻟﺶ ﺍﻭﻣﺪﻩ ﺩﺭﻭ ﺭﻭﺕ ﺑﺒﻨﺪﻩ ﺗﺎ ﺗﻮ ﺁﺗﻴﺶ ﺣﺒﺲ ﺑﺸﻲ؟؟!ﻫﻨﻮﺯﻡ ﻧﻤﻴﺘﻮﻧﻢ ﻗﺒﻮﻝ ﻛﻨﻢ...ﻛﺎﺵ ﻣﻴﺸﺪ ﻋﺎﺩﺕ ﻛﺮﺩ ﻛﺎﺵ ﻣﻴﺸﺪ...