یادم رفت!!

29 . 1 . 92

قرینه ی جالبی ساخته!!

کتابم رو بستم.به خداحافطی ها و تبریک ها جواب دادم.کلاس خالی شد.کوله ام رو برداشتم و بیرون زدم.

باد در صورتم میخورد.بی اختیار سرم رو بالا کردم تا ماه رو پیدا کنم.هلالی هلالی بود.

-      لعنتی!

فقط من ،خانمی جوان و دختری 10-11 ساله اینجا مانده ایم.

خانم جوان انگار نگران چیزی باشد دستش را روی پایش میکوبد.هر چند ثانیه یک بار راست و چپ رو نگاه میکنه و نفس عمیق میکشه.

دختر با آرامش وحشتناکی ایستاده و فقط رو به رویش را نگاه میکند.

چند بار پلک میزنم تا ذهنم دست از این دو نفر بکشد.

باز به ماه نگاه میکنم.

گوشی رو در میارم و شماره رو میگیرم.

-سلام!

= سلام،چطوری؟؟

-مرسی ممنون.تو خوبی؟

=تولدت مبارک..

-متشکر!

=میخواستم ببینمت بت بگم و یه...که نیومدی...

-نشد!مجبور بودم..میخواستم بگم...

=چی؟؟

-هیچی هفته ی دیگه میبینمت.

=آره!بعد یک ماه..

-یاس؟

=بله؟؟

-کاری نداری؟

=نه.تولدت مبارک.

-ممنون

=خداحافظ

-خداحافظ

باز به ماه نگاه میکنم.

«حرفم یادم رفت » جمله صد بار در ذهنم جیغ میکشد.

زیر لب گفتم : خفه شو!

زن جوان با نگاهی غضبناک رو به من برگشت. لبخند بی معنایی تحویلش دادم.گوشی اش را ناشیانه از جیبش بیرون کشید. چند لحظه ای نگاهم کرد و صدای موسبقی اش بالا رفت.

چهار مضراب ِ..یادم نمی آمد کدام بود!!

زن با قدم های شمرده راه افتاد.

-میشه خیلی دور نشید؟؟

=فکر نمیکردم کسی سنتور ..شما منتطر کسی هستید؟؟

سعی کردم یادم بیاد که چرا اینجا منتظر ایستادم.

-نه!خودم برمیگردم خونه..

از کیفش سیگاری در آورد.روشنش کرد. روبه من گرفت.

-ممنون.نمیکشم..

سیگار را گوشه ی لبش گذاشت اما یک پک هم نزد.

گوشی مثل چند دقیقه پیش لرزید.نگاه کردم.

=زمان داره منو نابود میکنه.

یاد ساعت افتادم...8:30.راه افتادم.

=شما از این طرف میرید؟؟

-خیلی فرقی نداره!

=همراهتون تا یه جایی میام.

راه افتاد و خلاف جهت من از کوچه بیرون رفت!

بی هدف راه افتادم.یادم نیست به کدام طرف. فرقی هم نمیکرد...

صدا فقط جیغ میکشید :« باز حرفت یادت رفت؟؟ »