می نویسم که یادم نره!

Things it yearns to remember

می نویسم که یادم نره!

Things it yearns to remember

اس ام اس

جملات زیبا مخصوص اس ام اس

 با کلیک بر روی 1+ این صفحه را در گوگل محبوب کنید

**زندگی مثل دوچرخه سواری می مونه ..واسه حفظ تعادلت همیشه باید در حرکت باشی ….آلبرت انیشتین

—————————

**جرج آلن: اگر کسی را دوست داری، به او بگو. زیرا قلبها معمولاً با کلماتی که ناگفته می‌مانند، می‌شکنند

—————————

**میان انسان و شرافت رشته باریکی وجود دارد و اسم آن قول است . توماس براس

—————————

**شریف ترین دلها دلی است که اندیشه ی آزار کسان درآن نباشد.  زرتشت

—————————

**ملاصدرا می گوید: خداوند بی نهایت است و لامکان و بی زمان اما به قدر فهم تو کوچک می شود و به قدر نیاز تو فرود می آید و به قدرآرزوی تو گسترده می شود و به قدر ایمان تو کارگشا می شود.

—————————

**روزی روزگاری اهالی یه دهکده تصمیم گرفتند تا برای نزول باران دعا کنند, در روز موعود همه مردم برای مراسم دعا در محلی جمع شدند و تنها یک پسر بچه با خودش چتر آورده بود و این یعنی ایمان.

—————————

**بدبختی تنها در باغچه ای که خودت کاشته ای می روید.

—————————

**وقتی که زندگی برات خیلی سخت شد، یادت باشه که دریای آروم، ناخدای قهرمان نمی‌سازه.

—————————

**شکسپیر: همیشه به کسی فکر کن که تو رو دوست دارد، نه کسی که تو دوستش داری **

—————————

دوست داشتن کسی که لایق دوست داشتن نیست اسراف محبت است- دکتر علی شریعتی **

—————————
**اگر میخواهید دشمنان خود را تنبیه کنید به دوستان خود محبت کنید. (کورش کبیر)
—————————
**نویسنده معروفی می گوید: زن مانند کروات است هم زیبایی به مرد می بخشد و هم گلویش را فشار می دهد.

——————————————————

**چارلی چاپلین: وقتی زندگی ۱۰۰ دلیل برای گریه کردن به تو نشان میده تو ۱۰۰۰ دلیل برای خندیدن به اون نشون بده

—————————

**شکسپیر:عشق مثل آبه، می تونی تو دستات قایمش کنی ولی یه روز دستاتو باز می کنی می بینی همش چکیده بی اینکه بفهمی دستت پر ازخاطرست.

—————————

**زندگی مثل پیاز است که هر برگش را ورق بزنی اشکتو در می یاره.

—————————

**دکتر شریعتی: لحظه هارامیگذراندیم تابه خوشبختی برسیم غافل ازاینکه خوشبختی درآن لحظه هابودکه گذراندیم.

—————————

**انیشتین: اگر انسان ها در طول عمر خویش میزان کارکرد مغزشان یک میلیونیوم معده شان بود اکنون کره زمین تعریف دیگری داشت.

—————————

**تا چیزی از دست ندهی چیز دیگری بدست نخواهی آورد این یک هنجارهمیشگی است.

—————————

**چهار چیز است که قابل بازیابی نیست سنگ پس از پرتاب شدن، سخن پس

از گفته شدن، فرصت پس از از دست رفتن، و زمان پس از سپری شدن.
—————————

**اختلاف زن و مرد در این است که مردان همیشه آینده را می نگرنند وزنان گذشته را بخاطر می آورند.

—————————

- زن مخلوقی است که عمیق تر میبیند و مرد مخلوقی است که دورتر را میبیند.

—————————

عالم برای مرد یک قلب است و قلب برای زن عالمی است.

—————————

**عجب معلم سختگیری است این طبیعت که اول امتحان میگیرد بعد درس میدهد.

یادگار کودکی

مجموعه آهنگ های کارتون های قدیمی برای موبایل - classic Cartoon Ringtones

مجموعه آهنگ های  کارتون های قدیمی را امروز بصورت یک پک کامل برروی سایت یک موبایل قرار داده ایم.این مجموعه آهنگ هایی چون : موچه خوار , گوش مروارید , جزیره اسرار آمیز , کارگاه,خاله ریزه و قاشق سحر آمیز , گالیور , اسکیپی,زی زی گولو , رمی ,میلز,مگ مگ و دوستان , خاله عنکبوت ,خونه مادربزرگه,جیمبو,قاصدک,فردی و .... را در خود جا داده است که بی شک مورد استقبال شما عزیزان قرار خواهد گرفت.این آهنگ ها برای زنگخور موبایل شما نیز مناسب می باشند.فرمت آهنگ های موجود در این مجموعه WMA و MP3 می باشند.و هم اکنون در سایت یک موبایل آماده دانلود می باشند.
آهنگ های کارتون های کودکی

yekmobile.com دانلود - Download Link
yekmobile.com   حجم : 8300  کیلوبایت

پسورد  :  www.yekmobile.com
 منبع
 قابل اجرا برروی :  تمام گوشی های موبایل

سخنی با عزیزان

سلام من بازم اومدم 

 

این بار می خوام بگم من تازگیا به کارتون ها٬ بازی ها٬سرود های کودکانه٬کتاب های قصه ووووهر چیزی که مربوط به بچه های دیروز (دهه ی ۶۰)میشه گیر دادم ودارم در بارشون تحقیق می کنم 

میخواستم اگه چیزی برای دانلود سراغ دارین توی نظرات بنویسید تا هم من و هم دوستان عزیز دیگه ازش بهره ببرن  

 

                                                

                                                            مرسی از شما 

                                                                                                            نویسنده 

ممممممددددددرررررررررسسسهههههههه

می دونین مدرسه یعنی چی ؟

یعنی :

مرگ

درد

رسوایی

سختی

هراس

مدرسه مخفف این کلماته .  این کلمات کلمه ی مدرسه به این دلیل استفاده شده اند :

روزی یک نفر برای آموزش 10 نفر را گرد هم آورد . او هر روز مشق های زیادی می داد و باعث سختی کار می شد و این سختی هم موجب درد می شد و همین باعث هراس از مدرسه می شد . خیلی از مواقع افراد نمره ها ی بسیار پایینی می گرفتند و آن معلم آنها را رسوا می کرد و آبرویشان را می برد .
حتی بعضی مواقع ، درد و سختی و هراس و رسوایی موجب مرگ می شد .

====================

نظر یادتون نره .

===============

هر روز به ما سربزنید 

نمایش نامه

نمایش طنز ( عرضه احساس )

 

بازیگران

  • §         آقای طنزی

  • §         خانم طنزی ( عیال )

  • §         علیرضا (پسر طنزی )

  • §         آقای دکتر( میهمان )

  • §         همسر دکتر

یکی دو روز بود که حس می کردم عیال وبچه ها، چیزی رو دارند از من پنهون می کنند، تا اینکه روز اول عیدی بالاخره آقا علیرضا کارنامه اش رو آورد، وموضوع برملا شد .

بله ، علیرضا خان امتحانات آخر سالش رو خراب کرده بود، وحالا بنده می بایست زیرکارنامه اش را امضاء می کردم .

عیال          : حالا مگه بچه ام چکار کرده ؟

طنزی        : چکار کرده؟….. این کارنامه ست که آورده من امضاء کنم ؟

عیال          : پس چیه؟ بلیت سفر به دبی یا کیشه ؟ اون سفرها

                   مال برادرت ایناست نه ما .

طنزی        : خانم چرا وسط دعوا نرخ تعیین می کنی ، آخه

                   اینا نمره است که آورده ؟

عیال          : حالا امضاءاش کن .

طنزی        : عمرا اگه من این کارنامه رو امضاء کنم ، آخه یعنی چه ،

                   نمره های قبل از عیدش که این باشه وای بحال نمره های

                     ثلث آخرش ، نخیر خانم من امضاء نمی کنم .

عیال          : علیرضا قول مردونه داده که تو امتحان بعدی جبران کنه ،

                    شما امضاء کن . . . . . مگه قول ندادی مادر ؟

علیرضا       : بله، قول مردونه دادم .

طنزی        : من دیگه رو قول این بچه حساب نمی کنم ، قول داده بود

                    نمره های خوب بیاره تا منم روز عیدی صدوپنجاه هزار

                    تومن بهش بدم بره کامپیوترشو درست کنه، ولی کو…..؟

عیال          : حالا می فرمائید چکار کنیم ؟

طنزی        : هیچی ، همین دلسوزیهای مادرانه تو اینو جری وتنبل کرده ،

                   اگه به من بود، همون روز اولی که نمره کم گرفت دوتا

                    پس گردنی و دوتا اردنگی بهش میزدم.

عیال          : اونوقت چی میشد ؟

طنزی        : اگه کتک مفصلی می خورد ، می فهمید که وقتی حرف،

                    حرف درسه، باید بخونه.

عیال          : کتک یعنی چی ؟ بچه شخصیت داره . . . .

                   با کتک که مسائل حل نمیشه .

طنزی        : خیلی هم خوب حل میشه . . . . . این حرفای روانشناسانه

                    رو برای من نزن که حوصله شنیدنشو اصلا ندارم ، اگر

                    کتکهای پدرخدا بیامرزم نبود ، همون مشت و لگدهائی که

                     بهم زد نبود، الانه من به اینجا نمی رسیدم.

علیرضا       : الان به کجا رسیدین بابا ؟

عیال          : بله میشه بفرمائین به کجا رسیدین ؟ صدراعظم پتل پورت

                   شدین یا انیشتن زمانه ؟

طنزی        : حالا هر چی شدیم همینه که ملاحظه می فرمائین .

عیال          : خیلی خوب فعلا پاشو لباستو عوض کن ، قراره آقای دکترو

                    خانمشون بیان عید دیدنی .

طنزی        : بیا بگیر این کارنامه سیاه رو. . . . . ضمنا حق نداری

                    جلوی مهمونا از اتاقت بیرون بیای .

علیرضا       : چشم .

 

              

 

طنزی        : خیلی سرافرازمون کردین جناب دکتر، وهمینطور شما خانم دکتر.

خانم          : خواهش میکنم ، وظیفمون بود .

عیال          : محبت کردین .

دکتر          : البته آقای طنزی ، حقیقتش قرار بود ما دیروز خدمت برسیم، ولی

                   متاسفانه یه برنامه تلویزیونی پیش اومد، نشد.

طنزی        : عجب ! . . . . . آقای دکتر انگار بدتر از من اصلا تعطیلی ندارند.

دکتر          : کسی که لباس سفید پزشکی رو به تن میکنه، با همه چی باید

                   خداحافظی کنه الی خدمت به همنوع بیمارش .

طنزی        : احسنت، مرحبا .

عیال          : خدا انشاالله بهتون سلامتی بده .

خانم          : بحث دیروز دکترخیلی جالب بود، شما دیدین ؟

عیال          : والله دیروز. . . . .

طنزی        : نه متاسفانه خانم دکتر، ما « ویکتوریا » رو تماشا می کردیم، حالا

                    بحث شون در مورد چی بود ؟

خانم          : در مورد این بود که ما چطوری میتونیم فرزندان متکی به خود

                  تربیت کنیم .

طنزی        : به به چه جالب .

عیال          : کاش دیده بودیم .

دکتر          : آخه می دونید آقای طنزی ، اعتماد به نفس بالا در بچه ها

                  سبب میشه که سلامت روحی وشادی روزافزون پیدا کنند .

طنزی        : بله بله، کاملا درسته .

دکتر          : اصولا پایه و اساس تندرستی و کلید اصلی، برای دستیابی به

                    موفقیت در بزرگسالی ، بستگی به پرورش اعتمادبه نفس در

                  دوران کودکی داره .

طنزی        : بله همینطوره .

عیال          : کاش همه پدرها این برنامه رو دیده بودند.

طنزی        : بله، بشرطی که مادرها سریال ویکتوریا رو نیگاه نمیکردند.

خانم          : می بخشید خانم طنزی انگار این نمکدون نمک نداره .

عیال          : وای ببخشید خانم دکتر……………….علیرضا جان، علیرضا مامان،پسرم

                     بی زحمت اون نمکدون رو بیار، ببخشید آقای دکتر

                 میگن نمک ها باید ید داشته باشه، واقعا لازمه ؟

دکتر          : والله خانم طنزی بنده روانشناسم، دکترطب نیستم، ولی

                     بهرحال کمبود ید اشکالاتی پیش می آره .

طنزی        : این همه تو تلویزیون میگن کافی نیست خانم ؟ 

                              ( علیرضا با نمکدان وارد میشود )

علیرضا      : سلام ، سال نو مبارک .

دکتر          : به به سلام جانم ، سال نوی شما هم مبارک ،. . . . .

                      ماشاالله . . . . چه مودب و با وقار.

طنزی        : ا. . . . . علیرضا جان، بیا جلو عزیزپدر،

                    نمکدونولطف کن به خانم دکتر پسرم .

علیرضا      : بفرمائید خانم دکتر.

خانم           : متشکرم عزیزم .

طنزی        : لطف کردی پسر گلم ، میتونید به کارهای خودتون برسید .

دکتر          : نه کار باشه بعدا، علیرضا خان باید در مجلس ما حضورداشته باشند .

علیرضا      :  نه متشکرم آقای دکتر.

طنزی        : نه چیه پسرم، بفرما جانم …….. میدونید آقای دکتر، علیرضاجان ما

                     همچین بفهمی نفهمی یه کمی خجالتی

                  تشریف دارند .

دکتر          : خجالت ؟ نه فکر نمیکنم ، ماشاالله بچه های این زمونه این

                   حرفا روگذاشتن کنار( به همسرش ) خانم ملاحظه

                 میفرمائید، بحث تربیتی دیروزمن همین مسئله بود، رفتار یکدست

                   و صحیح و مودبانه پدر و مادربا فرزندانشون .

طنزی        : متشکرم جناب دکتر، لطف دارید ، خوب علیرضا جان

                     شیرینی میوه، چی میل داری پسرم ؟

علیرضا      : متشکرم پدر، شما فقط لطف کنید زیر اینو امضاء کنید.

طنزی        : زیر چی رو پسرم؟. . . .  آهان اینو؟. . . . .

                     ا. . . .باشه بعدا پسرم، الان خودکار ندارم .

علیرضا      : خودکار آوردم بفرمائین .

طنزی        : هه هه خودکارم آورده، باشه پسرم ، فقط یادتون باشه بعدا

                   در مورد بعضی از مسائل این ورقه باهم گفتگویی داشته

                  باشیم .

علیرضا      : چشم ، حتما .

طنزی        : خواهش میکنم، بیا پسرم این هم امضاء .

علیرضا      : متشکرم پدر ، یه خواهش دیگه هم داشتم .

طنزی        : الان پسرم ؟ می بینی که الان در خدمت آقای دکتر و . . . . . .

دکتر          : نه آقای طنزی، خواهش میکنم راحت باشید، بگوپسرم ،

                    کارشما واجبتره.

علیرضا      : در مورد کامپیوترم قراری داشتیم .

طنزی        : قرار؟ چه قراری داشتیم عزیز پدر ؟

عیال          : منظورشون همون صدوپنجاه هزار تومنیه که بهشون

                      قول داده بودین .

طنزی        : آهان. . . . ولی خوب آخه الانه .. . . . . باشه بعدا پسرم .

دکتر          : نه آقای طنزی، اتفاقا از لحاظ علم روانشناسی جدید،

                     بچه هارو نباید بذاریم مطالبشونو فروخورکنن، به این

                 عمل « عرضه احساس » یا SensePresantion

                     ( سنس پرزنتیشن ) میگن ، بهشون بدید لطفا.

طنزی        : ها ! سنتی پلیشن ؟

دکتر          : سنس پرزنتیشن .

طنزی        : باشه . . . .  باشه. . . . بیا پسرم اینم صدوپنجاه

                  هزار تومن ( آهسته ) بعدا یک سنس پرزنتیشنی نشونت بدم .

علیرضا      : متشکرم پدر، شب همگی بخیر.

دکتر          : شب شماهم بخیرپسرم .

عیال          : شبت بخیرعزیزم .

دکتر          : آقای طنزی، بچه های امروزی واقعا عالین .

طنزی        : عالین ؟ . . . . ها، بله بله عالین ، عالین ، خیلی عالین

               . . . اصلا زیادی عالین، عین سنس پرزنتیشن می مونن .

دکتر          : چی فرمودین آقای طنزی ؟

طنزی        : هیچی آقای دکتر، شما میوه و شیرینی تونو میل بفرمائید

                                                             ( همگی می خندند )

 

داستان نویسی

چگونه داستان طنز بنویسیم

طنزنویسی را نمی شود گرفتار قاعده و قانون کرد.چون در سایۀ شکستن قاعده هاست که شکل می گیرد و آفریده می شود.ولی در هر حال،یک داستان طنز،ویژگی هایی دارد که با شناختن آنها،می توان دریافت که یک داستان طنز چگونه خلق می شود و چطور می شود آن را نوشت:

بیرحمی،لازمۀ طنز نویسی - 1
طنزنویسی،بیش و پیش از آن که "تکنیک"را پشتوانۀ خود داشته باشد،برخاسته ازنوعی"نگاه"است.طنزنویس، این قدرت را دارد که از موضعی فراتر،با فاصله،نقادانه و بیرحم به سوژه نگاه کند.این نگاه،بیش از آن که حاصل تمرین و ممارست باشد،یک توانایی ذاتی در برخی افراد است.بنابراین طنزنویسی چیزی نیست که بتوان آن را آموخت،بلکه می توان آن را پرورش داد .اگر نمی توانید فاصلۀ انتقادی با سوژه بگیرید و مدام احساساتی می شوید،سراغ طنزنویسی نروید!

2-تکلیفتان را با طنز مشخص کنید
طنز نسبی است.بستگی به درک و تلقی افراد دارد.هر چه عمیق تر باشد و در لایه های اثر بیشتر پنهان باشد و کمتر به چشم بیاید،نسبیت آن بیشتر است.اثری را که ممکن است از نظر شما طنز تلقی شود ،ممکن است دیگری بخواند و بگوید:"خب!این طنزش کجاست؟!"این امر،در مورد بخشهای دیگر ادبیات داستانی صادق نیست.یک اثر در ژانر پلیسی یا معمایی یا وحشت،قوی یا ضعیف،یا متعلق به آن ژانر است یا نیست.ولی در مورد طنز،قضیه فرق می کند.ممکن است یک اثر از دید شما طنز باشد و از دید دیگری،نه.بستگی به تعریف و برداشت مخاطب از طنز دارد.

3-ایده اولیه،حس تضاد
یک اثر طنز هم مثل هر اثر داستانی دیگری با یک ایدۀ اولیه همراه است، تصویری هر چند گنگ از یک ناپایداری که در ذهن حک شده است.این ایده، درداستان طنز همیشه با حس تضاد پیوند می خورد. هر اثر طنز،یک کشف است:کشف یک تضاد در محیط درون یا پیرامون هنرمند که به زبان می آید و قالب داسنان به خود می گیرد.شما در داستان طنز،باید ابتداتضادی را حس کنید تا آن را در قالب روایت بازگو کنید وکار را پیش ببرید.این تضاد می تواند در ذهن و فکر شما رخ دهدوحاصل یک حس درونی باشد،و یا ممکن است متاثر از محیط پیرامونی تان باشد.هر اثر طنز،از درک این تضاد آفریده می شود.سپس بر اساس آن،پیشبرد داستان،شخصیت سازی ،نتیجه گیری و...رخ می دهد.البته هر تضادی ممکن است به آفرینش طنز منجر نشود ولی وقتی با این حس در قالب و با زبانی نو "بازی " کنید،به طنز می رسید.

4-انتخاب قالب،مهمترین گام
یافتن قالب و ظرف مناسب برای ایدۀ اولیه،مهمترین بخش طنزنویسی است.طنزنوشتن بیش از هر بخش دیگر ادبیات داستانی بر تعقل استوار است و آگاهانه آفریده می شود.این آگاهی (که در تمامی لحظات خلق اثر حضور دارد) ابتدا در یافتن قالب است که نمود پیدا می کند. ابتدا از خود بپرسید که ایدۀ اولیه ام مناسب برای چه قالب،ظرف یا ژانری است؟کدام بهتر جواب می دهد؟آیا ایدۀ فلسفیم را در ژانر معمایی بریزم بهتر جواب می دهد(چندان که بهرام صادقی در"با کمال تاسف"،"وسواس"و برخی دیگر از داستانهای کوتاه خود آزموده است)یا بهتر است آن را مثلاًدر قالب ژانر تخیلی بازگو کنم(چندان که در بسیاری از داستانک های جیمز تربر می بینیم)؟ ممکن است این تلاش مدتها طول بکشد،تا به این نتیجه برسید که ایدۀ اولیه تان به چه قالبی بیشتر می آید و با آن بیشتر هماهنگ است.صادق هدایت ایدۀ هجو کلیۀ مظاهر قدرت را در قالب روایت تاریخی "توپ مرواری" برد که بی شک ایدۀ او جز در آن قالب قابل پرداخت نبود.این قالب را پیش از آغاز نگارش کتاب ،حساب شده انتخاب کرده بود و به دوستانش گفته بود که می خواهم یک روایت تاریخی بنویسم،چون حرفهایم را در قالب دیگری نمی توانم بیان کنم .کافی است به یاد قلعۀ حیوانات یا 1984 جورج اورول بیافتید تا به اهمیت انتخاب قالب مناسب برای یک ایده و سوژه و تاثیر آن در ماندگاری اثر داستانی طنزپی ببرید.اورول 1984 را با هدف نقد سیاستهای استالین نوشت ولی قالب و پرداخت چنان قوی بود که اثر از زمان و مکان خاصی فراتر رفت و جاودانه شد.

5 – طنز کلامی
مخاطب در یک اثر طنز،چیزی را می بیند که سر جایش نیست و این،او را به خنده می اندازد.بخشی از این "سر جایش نبودن"می تواند جدا از سوژه،در زبان اثر متجلی شود.بازی با کلیشه های زبانی آشنا و بازسازی آنها،استفاده نابجا از ادبیات رسمی یا محاوره ای،غلط نویسی و یا غلط گویی تعمدی،استفاده از تعابیر طنز آمیز برای توصیف صحنه و شگردهای دیگر در واژگان و کلام، در تشدید فضای طنز در اثر موثر است.شما در نگارش اثر طنز،همان طور که در موضوع و سوژه و ماجرا مخاطب را غافلگیر می کنید، در زبان نیز می توانیدهمین غافلگیری را به کار ببرید،تا به تعمیق حس طنز کمک کنید،حتی در طنز می توانید به "واژه سازی "هم روی آورید یا مفاهیم نو را بر کلمات سوار کنیدکه چه بسا در زبان معمول و رایج مردم هم کم کم به کار بروند. کافی است به معروفترین رمان معاصر طنز فارسی(دایی جان ناپلئون)مراجعه کنید تا ببینید زبان روان،شوخ و استفاده دقیق از کلمات و بار کردن مفاهیم جدید بر آنها،تا چه حد در خواندنی کردن کتاب و سپردن آن به حافظۀ جمعی نقش داشته است،تا آنجا که عباراتی مثل:"کار،کار اینگیلیساست" در محاورات روزمرۀ ما،به صورت ضرب المثل درآمده است!البته طنزعبارتی را آگاهانه وحساب شده به کار ببرید وگرنه به لودگی پهلو می زند و مخاطب را پس می زند. یعنی طنز کلامی باید در خدمت ارائۀ ایده و نظر اصلی اثر باشد و نباید در بکار گیری آن زیاد دست و دلبازی به خرج بدهید.

6- شخصیت پردازی
شخصیتهای آثار طنز،اغراق آمیزند.این اغراق را می توانید از طریق کوچک نمایی یا بزرگ نمایی شخصیت ها انجام دهید.آدمهای آثار طنز،یا کوچک تر از آنند که در دنیای واقعی به نظر می آیند،یا بر عکس،بزرگ تر از اندازه خودشان در عالم واقع هستند.(البته معمولاً سایزی که آثار طنزبرای شخصیتها می سازند مناسب ترشان است،تو گویی طنز نویس نقاب از هیکل ظاهری افراد بر می دارد!)در هر حال اثر طنز هر چند واقع نما باشد یا سرگذشت آدمهای واقعی را به تصویر بکشد در سایۀ همین بزرگ نمایی یا کوچک نمایی، تصویری اغراق شده از آنها را نمایش می دهد.
کنشهای شخصیتهای اثر طنز،مناسب و متناسب با شخصیت های آنها در عالم واقع نیست و دچار بی تناسبی و تضادند.اینجاست که پای شگردهای طنز مثل "حماسۀ مضحک" به میان می آید:هجو شخصیتی که دچار خودبزرگ بینی است در سایۀ آفرینش مضحک فضایی حماسی. برای مثال شخصیت دن کیشوت که با وجود ناتوانی، غرق در خیالات خود است و می خواهد به دورۀ شکوه شوالیه گری بازگردد و در عالم اوهام آسیاب های بادی را دشمن می پندارد .نمونۀ روشن دیگری از حماسۀ مضحک،مثنوی موش و گربۀ عبید زاکانی است و قضیۀ عابد و زاهد شدن گربه که با لحنی حماسی ادا می شود و در نهایت مخاطب می بیند که توبۀ گربه، مضحکه ای بیش برای چپاول موشان نبوده است!
البته این اغراق در شخصیت سازی را باید دقیق انجام دهید. شخصیت باید در عین اغراق آمیز بودن، باور پذیر باشد وگرنه اثربخشی خود را از دست می دهد و سمت و سوی کاریکاتوریستی به خود می گیرد که همذات پنداری مخاطب را برنمی انگیزد.قدرت و قوت شخصیت طنز،در سایۀ حرکت آکروباتیک او روی بند اغراق و واقع نمایی شکل می گیرد.شخصیت اثر داستان طنز ،ما به ازای واقعی ندارد،چون در ساخت آن،مبالغه شده است ولی نمادی اغراق شده از مابه ازای واقعی خود است و از این رو و در عمق خود،شخصیتی واقع نماست و برای مخاطب ،شخصیتی خیالی نیست و چه بسا خود را در آینۀ او ببیند. مثلاً "چرویاکف"شخصیت اول داستان"یک شب خوش"چخوف،یک تیپ کاملاًآشناست،کارمندی دون و ساده،بی هیچ تشخٌص خاصی.او شبی در سالن تئاتر غفلتاًعطسه می کند و از این که می بیند مدیر کل ادارۀ راه،جلوی او نشسته است از این عطسۀ خود شرمنده می شود و چنان ابراز و احساس شرمندگی را تداوم می دهد تا در نهایت دق می کند و می میرد!این اغراق در شخصیت پردازی چنان ماهرانه و واقع نمایانه صورت گرفته است که برای مخاطب پذیرفتنی به نظر می آید و چه بسا خود را در آینۀ اعمال و رفتار چرویاکف می بیند!
در آثار طنز،گاه تضاد در شخصیت سازی،در آفرینش شخصیتهای متضاد در آثار متجلی می شود.دم دستی ترین نمود این شگرد،در آثار سینمایی از رهگذر خلق دو شخصیت متضاد از نظر فیزیک بدنی و خصوصیات(لورل و هادردی،چیچو و فرانکو ...)دیده می شود و در آثار داستانی،از رهگذر برخورد میان تیپ های متضاد ،طنز در کلام و موقعیت آفریده می شود.نمونه روشن آن،شخصیت دن کیشوت و سانچو پانزا در رمان دن کیشوت است .دن کیشوت آدمی خیالپرداز و دچار اوهام است و سانچوپانزا شخصیتی واقع بین و ساده دل ولی مطیع ارباب .بخش مهمی از طنز این اثر،از رهگذر برخورد میان این دو است که شکل می گیرد و آفریده می شود.
بسیاری از طنزنویسان از رهگذر آفرینش شخصیت غیر قابل پیش بینی در اثرشان به طنز می رسند.معمولاًکنش و واکنش این شخصیت،در جهت عکس پیش بینی مخاطب حرکت می کند و در نتیجه تعجب مخاطب را بر می انگیزد و همین امر موجب خندۀ او می شود.چون کاری می کند که مخاطب انتظارش را ندارد.در هر حال،چه شخصیتتان قابل پیش بینی باشد و چه غیر قابل پیش بینی،قرار دادن او در موقعیتهایی که در آن غرابت در رفتارو یا کلام رخ دهد،ضروری است.

7- غافلگیری در گره گشایی
یک گره گشایی غافلگیر کننده و تکان دهنده،قوی ترین گزینه برای بخش پایانی داستان طنزشماست.تعجب،موتور خنده است و در داستان طنز این تعجب در غافلگیری نهایی به اوج خود می رسد. آخرین جمله داستان طنز، باید به ذهن مخاطب ضربه بزند و او را غافلگیر کند.


8- بازی با قواعد و قوانین
در داستان طنز،آموزشهای کلاسیک داستان نویسی رنگ می بازند.چرا که طنز،عرصۀ ممکن ساختن ناممکن هاست.در طنز،شما مجازید که قالبهای ممنوع در داستان نویسی را به کار بگیرید و مخاطب را با خود در لذت این ورود به حریمهای ممنوعه شریک سازید!می توانید کار را یکسره در قالب زبان خشک و غیر منعطف و غیر داستانی اداری بنویسید،از غلط نویسی عمدی استفاده کنید ،زبان گزارشی به اثر بدهید و جا به جا،حکم های کلٌی صادر کنید.به سبک و سیاق انشاهای دورۀ دبستان،توصیفات شدید و غلیظ به کار ببرید.می توانید اثر را در قالب مقاله های مستند و مستقیم بنویسید .می توانید وقایع جزئی و کلی مربوط به خودتان را بی هیچ تخیل و تکنیک روایی به قلم بکشید،کارهایی که در کلاسهای داستان نویسی ،پیوسته شما را از آن برحذر می دارند.آن وقت از این همه غلط نویسی تعمدی غرق در لذت شوید و مخاطب را هم در این لذت شریک کنید!البته از فرمان های طنزنویسی هم غافل نشوید.چرا که برای گذر از تجربه های دیگران و آزمودن افقهای تازه، لازم است که ابتدا بر شگردهای آزموده شده که حاصل قرنها و قرنها تجربه بزرگان طنز ادبیات فارسی است مسلط شوید. در نهایت خدا را چه دیده اید،شاید با آفرینش اثرتان،شگردی بر این شگردها افزودید!بهرام صادقی می گوید:"هنرمند باید چیزی از خود به دنیا اضافه کند،ولو این که یک مثقال باشد."!

(منتشر شده در شمارۀ تیر مجلۀ همشهری داستان)

نا گفته ها

Right click >>> show picture
*******************************

 

روی آن شیشه ی تب دار تو را "ها" کردم،

اسم زیبای تو را با نفسم جا کردم،

شیشه بدجور دلش ابری و بارانی شد،

شیشه را یک شبه تبدیل به دریا کردم،

باسر انگشت کشیدم به دلش عکس تو را،

عکس زیبای تو را سیر تماشا کردم
 

**--**--**--**
ای کاش به دل کسی پا نمی گذاشتیم و
کسی به دلمون پا نمی گذاشت
ای کاش اگه کسی به دلمون پا گذاشت دیگه
دلمون تنها نمی گذاشت
ای کاش اگه یه روز دلمون رو تنها گذاشت
رد پاشو روی دلمون جا نمی گذاشت

**--**--**--**

یک روز جیرجیرک به خرس گفت دوستت دارم

خرس گفت الان وقت خواب زمستونیه بعدا صحبت می کنیم

خرس رفت و خوابید

ولی ای کاش میدونست عمر جیر جیرک فقط سه روزه

درس های مهم از زندگی

امروز درسهای مهمی از زندگی یاد گرفتم این درسهای مهم را در وبلاگ ثبت

می کنم تا شما بازدید کنندگان محترم هم یاد بگیرید و اگر فراموش کرده اید

یادآوری شده باشد :

اولین و مهمترین درسی که از والدین عزیزم یاد گرفتم :

سعی کنیم در زندگی هیچوقت دل کسی را نشکنیم حتی اگر آن فرد در تمام

طول زندگیت در حقت بدی کرده باشد و دل خوشی از او نداشته باشی .

دومین درسی که از مهمان دوست داشتنی که سه روزه مهمونمون

هستند یاد گرفتم :

زن خوب تاج بر سر                        زن بد خاک بر سر !!! 

معنی : یه زن خوب مانند تاجی بر سر شوهرش است در غیر این صورت خاک

بر سر مرد ،می شود .

سومین درس زندگی و قابل توجه آقا پسرا

آیا می دانستید : 

کمک پسران خانواده به مادرشان ، در کارهای خانه بینهایت بار برای مادران

 از کمک کردن دخترانشان با اهمیت تر و با ارزشتر  است و نزد مادران

دوست داشتنی تر خواهند شد ؟ پس آقا پسران بازدید کننده از وبلاگ نگاهی

 به زندگی در این کار تعجیل کنید ولو با یک ظرف شستن ساده .

دانشجویان بی مسئولیت !

خواهرشو فرستاده و می گه : استاد ، خواهرم بارداره ، اومدن سر کلاس 

واسش خطرناکه ، می تونید بدون انحام کار عملی و یا امتحان دادن و حضور

در کلاس نمره رو واسش حساب کنبد ؟!

اون یکی با مدیر گروه بخش تماس می گیره که : بنده کارمند تشریف دارم و

حضور در کلاس واسم مشکل سازه !

و اون یکی و اون یکی های دگر هر کدام به بهانه هایی دگر .

شما بودید چه می کردید ؟

آی بدم می آد از این جور دانشجویان بی نزاکت پر مدعا !

از همین تربیون آزاد  به همه دانشجویان اینگونه سفارش می کنم که :

عزیز من !  شما دانشجو شده اید و عملا مسئولیتی را قبول کرده اید پس

 آنرا به نحو احسن انجام دهید در غیر این صورت لطفاً دانشگاه نیایید ،

بی جهت هم حق دیگران را  به دلیل چشم و هم چشمی های بی مورد

و مد شدن دانشگاه ضایع نکنید .

 به خدا ، اگه یک مسئولیت رو بر عهده بگیرید و از عهده انجام آن به خوبی

بربیایید چه بسا موفق تر عمل نمایید از زمانی که چندین کار را عهده دار شوید

اما ناقص و ناتمام .  

    

ناشکری

بندگان ناشکر خداوند

بنده معتقدم تقریبا ۸۵ درصد انسان ها از آنچه خداوند از لحاظ ظاهر به آنها عطا

نموده است ناراضی اند . حتما می پرسید چگونه به این نتیجه رسیده ام ؟!

جواب این سوال و رسیدن به این نتیجه خیلی ساده است ، فقط کافیست

 نگاهی به آدم های اطراف خود بیندازید .

یکی بینی اش را اسیر تیغ جراحی جراحان بینی می کند چون از بینی

خدادادی خود ناراضی است .

دیگری عاشق لنزهای رنگی است چون از رنگ چشم خدادادی خود ناراضی

 است .

آن یکی خود را با هزاران رنگ و لعاب می آراید ( یا برنزه می کند یا سفیده

سفید چون گچ ) چون از رنگ پوست خدادادی خود ناراضی است .

دیگری موهایش را رنگ و وارنگ می کند چون از رنگ موی خدادادیش ناراضی

است .

آن دگر موهایش را فِرفِری ، و آن یکی صافِ صاف می کند چون از حالت موی

خدادادیشان ناراضی اند .

یکی از حالت ابرویش ناراضی است ،  و ...

نکند ما هم جز این بندگان ناشکر باشیم ! نکند ؟!

خبر خبر خبر!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

وی افزود: باید به سمتی حرکت کنیم که روز پنجشنبه را روز خانواده اعلام کنیم تا در این روز دانش آموزان همراه با خانواده زندگی خوب و با آرامشی را احساس کنند.
وزیر آموزش و پرورش گفت: باید به سمتی حرکت کنیم که روز پنجشنبه را روزخانواده اعلام کنیم تا در این روز دانش آموزان همراه با خانواده زندگی خوب و با آرامشی را احساس کنند.

به گزارش مهر، حمید رضا حاجی بابایی صبح پنجشنبه در مراسم اختتامیه بیست و هشتمین اجلاس روسای آموزش و پرورش مناطق کشور اظهار داشت: با پشتیبانی دولت و مصوبات مجلس زیرساختهای تحول را برنامه ریزی کرده ایم و دهها پروژه در زمینه های آموزشی و محتوایی در حال شکل گیری است.

به گفته وی، به دلیل مصوبه خوبی که در برنامه پنجم اجراشد قرار است سه هزار و 200 میلیارد تومان طی سه سال در اختیار آموزش و پرورش برای مدرسه سازی قرار گیرد.

وزیر آموزش و پرورش تصریح کرد: در حال حاضر فلسفه تعلیم و تربیت مصوب شده و سند ملی درسی و نقشه جامع کشور نیز در حال تدوین است.

حاجی بابایی گفت: سرعت کار در آموزش و پرورش بسیار بالاست زیرا مدیران تمام توان خود را در این وزارتخانه به کار گرفته اند.

وی عنوان کرد: در سال 1387 تعداد دانش آموزانی که برای راهیان نور به جبهه ها رفتند 25 هزار نفر بود، سال گذشته 650 هزارنفر و برای سال آینده یک میلیون  200 هزار نفر را تدارک دیده ایم که از مناطق جنگی بازدید کنند.

به گفته وزیر آموزش و پرورش، کتب درسی در آستانه تحول بزرگی قرار دارد و روش های تدریس و ساعات درسی در آموزش و پرورش در حال بحث و بررسی است.

حاجی بابایی گفت: 400 هزار معلم ابتدایی در 32 سال گذشته با مشکل جدی مواجه بودند که با کار مطالعاتی که مصوب شد دوره ابتدایی در پنجشنبه ها تعطیل اعلام شد.

وی افزود: باید به سمتی حرکت کنیم که روز پنجشنبه را روز خانواده اعلام کنیم تا در این روز دانش آموزان همراه با خانواده زندگی خوب و با آرامشی را احساس کنند.

وزیر آموزش و پرورش تصریح کرد: در گذشته 650 دارلقرآن در کشور وجود داشت که 10 هزار مدرسه قرآنی در حال حاضر ایجاد کرده ایم و تقاضا برای راه اندازی مجدد آن وجود دارد.

کاش می شد ، گاهی ، کمی بچه شد .

ساعت ۱۱ صبح است و پسر بچه دوستش را برای بازی صدا می کند

دوست او از پنجره ی طبقه دوم ساختمان اینچنین جواب داد که :

مادرم خانه نیست ، خواهرم هم خوابیده است صبر کن مادرم بیاد تا ازش اجازه

 بگیرم و بیام باشه ؟

و بنده باز در افکار خود فرو می روم که :
 

چقدر زیباست ! تا زمانی که بچه ایم برای جزئی ترین مسائل زندگی امان از

 پدر و مادر اجازه می گیریم که به عقیده بنده نوعی مشورت کردن است .

اما همین که بزرگتر شدیم ( از نوجوانی به بعد ) اجازه گرفتن را زشت و ناپسند

 می دانیم و ترجیح می دهیم کارهایمان را کمتر با مشورت و اجازه پدر و مادر

انجام دهیم .

کاش می شد ، گاهی ، کمی بچه شد . 

قبل از هر کاری فکر کن

می گویند در زمانهای دور پسری بود که به اعتقاد پدرش هرگز نمی توانست 

با دستانش کار با ارزشی انجام دهد .

این پسر هر روز به کلیسایی در نزدیکی محل خود می رفت و ساعتها به تکه

 سنگ مـرمـر بزرگــی که در حیاط کلـــیسا قرار داشت خیره می شد و هیچ

نمی گفت . روزی شاهزاده ای از کنار کلیسا عبور کرد و پسرک را دید که به

این تکه سنگ خیره شده است و هیچ نمی گوید . 

ادامه مطلب را دنبال بفرمایید ...   


ادامه مطلب ...

سخنان ما

در جامعه گاهی اوقات با کلمات یا جملات بی معنی روبرو می شویم که شاید

اگر آن کلمات رو در معنی اصلی خودش به کار ببریم چه بسا زیباتر باشد .

دقیقا به ذهنم نرسید که عنوان این پست رو چه بگذارم ؟ 

 نگاهی به زندگی ، امروز ، چندتا از این جملات مختصر و ناخوشایند و نه چندان

جذاب  که در جامعه رایج است را در وبلاگ قرار می دهد . با وجودیکه درباره این

 جملات قصار از افراد زیادی هم سوال کردم اما بیشتر از این نتوانستم جمع آوری

کنم از بازدید کنندگان محترم تقاضا می کنم اگر شما هم جمله ای به ذهنتان رسید

در قسمت نظرات مطرح بفرمایید :

  • ای ول یعنی ای والله .
  • کارِتیم یعنی چاکرِتیم یا نوکرتیم .
  • دمت گرم یعنی آفرین ، احسنت ، بارکلا .
  • بر و بچ یعنی همه بچه ها .
  • زدیم تو رگ یعنی غذا خوردیم و سیر شدیم .
  • با حاله یعنی خیلی جالب و بامزه است .
  • خفن این کلمه هم معنی با ، با حاله هست .  
  • مخلصیم یعنی مخ نداریم .

البته معنی کلمه اخیر را طنز گونه بیان کردم دلیلش هم

این بود که زمان دانشجویی یکی از اساتید هرگاه این کلمه

 را می شنیدند با لبخندی بر لب این معنی جالب را می فرمودند

که مخ + less یعنی مخ من کم است و یا به عبارتی من مخ ندارم .

نظر شما چیست؟  

لبخند برای شما

 

لبخند برای شما

تبسم و لبخند واگیر و مسری است ، شما مانند آنفولانزا به آن دچار می شوید .

وقتی امروز شخصی برای من بخندد من هم شروع می کنم به خندیدن .

لبخند من انتقال داد ه می شود به اطرافیانم و کسانی که لبخند مرا می بینند .

زمانی که اطرافیانم می خندند من می فهمم که من لبخندم را به آنها انتقال داده ام .

من گمان می کنم که لبخند زدن با ارزش است ،

چون لبخندِ فقط یک فرد ، مانند من ، می تواند در اطراف زمین به گردش در آید .

بنابراین اگر شما احساس می کنید که لبخند شما آغاز شده است این نایافته را رها نکنید ،

اجازه دهید لبخند شما در تمام جهان به سرعت انتقال یابد و همه جهان را مبتلا سازد !

جریان این لبخند را به وسیله فرستادن این تصویر به یک دوست نگه دارید .

هر کسی به لبخند زدن نیازمند است !!!

منبع :

کلیک کنید .     

 

تابستان

بهار رفت؛ بی صدا، بدون اینکه کسی صدای گام های خسته اش را بشنود؛ اما جای پایش ماند تا سالی دیگر که دوباره بیاید و دوباره دل و جان را به شکفتن وا دارد.

تابستان آمد؛ با کوله باری از گرما و بارهای سرخی که بر تن درختان بهاری خواهد کاشت. اولین شب تابستان است و شب میعاد من و تو با آن آبی فرسوده و رنگ پریده. هر چند از طبقه پنجم به آسمان پرستاره می نگریم و دیگر خبری از آن حوض آبی و آب نیست ولی آن ملحفه آبی با گل های ریز کوچکش هنوز هست. هنوز هم هر سال آن را از میان کوه رختخواب ها بیرون می کشیم و بر زخم های فرسوده اش مرحم می گذاریم.

آن سال ها تابستان که می شد، با بسته شدن درِ مدرسه ها، درِ دوستی و شیطنت بازتر می شد. مثل هر سال، پدر تخت ها را می گذاشت زیر درخت انار و مادر حوض را پر آب می کرد. مادربزرگ مثل هر تابستان یک ماهی می آمد و مهمان دل هایمان می شد و هر شب ما را با قصه های شبانه اش به خواب می برد و صبح ها با بوی عطر چای هل دارش از خواب بیدار می کرد.

یادت که هست با هم می رفتیم زیر همین ملحفه آبی رنگ و ستاره ها را نگاه می کردیم. ملحفه سال به سال رنگش می پرید و کوچک تر می شد و در عوض، ما سرخ و سپیدتر می شدیم و بزرگ تر.

به هم قول داده بودیم که این ملحفه را به عنوان مونس شب های قد کشیدن مان نگاه داریم و عطر گل های شب بوی آن سال ها را همیشه از لای تار و پودهای گل های فرسوده آن استشمام کنیم.

تابستان آن سال ها، کارمان کشف زوایای پنهان خانه بود و بعد رفتن به گوشه تنهایی دختران همسایه، سرک کشیدن به کتاب های دیگران که دیگر کار هر روزمان بود. کتاب ها جلوی رویمان بود و ما در درون آنها. اکتشافات و اختراعاتی هم که از این مطالعات داشتیم دیگر جای خود داشت. یادت که هست می خواستیم کتاب پرنده درست کنیم و این کتاب ها بالای سر خانه ما و ژیلا، ثریا و پری پرواز کنند. کتاب هایی که خودشان حرف بزنند و راه بروند و ... .

حالا اینجا پشت این پنجره رو به خیابان، میان سر و صدای بوق ماشین ها، هر چند خبری از آن کتاب های پرنده نیست و نمی دانیم چه بر سر دوستان خانه قدیمی مان آمده، اما هنوز یک چیز ما را به آن خاطرات گذشته پیوند داده است و آن چیزی نیست جز همان ملحفه آبی که هنوز هم وقتی به رویمان می کشیم عطر شب بوهای سال های پیش در جان مان زنده می شود و حس می کنیم هنوز نوجوان هستیم و پر از شور زندگی، پر از حس و حال کشف چیزهای جدید و اختراع هایی که فکر می کردیم تا آن وقت به فکر کسی نرسیده است.

دوباره با ملحفه خاطرات، جوان می شویم، به قصه های مادربزرگ می رویم، سوار اسب بالدار می شویم، به قصر قهرمان قصه های کودکی امان سری می زنیم و روی پای مادربزرگ خواب مان می برد و با صدای اذان گفتن پدر از خواب بیدار می شویم و نماز می خوانیم.

تابستان ها می آیند و می روند هر سال، پشت سر هم بدون اینکه فکر کنیم به ما خوش می گذرد یا نه. بدون اینکه بدانیم وقتی مدرسه نیستیم، هر روز صبح چه کار می کنیم و روزهایمان را چطور به شب می رسانیم.

بیا با هم قراری تازه بگذاریم. بیا، بیا تو هم کنار پنجره بایست. هر چند هر دو هم سن هستیم و شبیه به هم و داریم توی یک رشته و یک کلاس توی دانشگاه درس می خوانیم، ولی بیا به هم قول بدهیم که احساس مان مثل هم و حتی دیگران نباشد. بیا خودمان را بهتر بشناسیم، آدم های دور و برمان را خوب نگاه کنیم، در گردش بهار و تابستان بیندیشیم و در میان همه چیزهایی که دیده ایم و شنیده ایم، احساس مان را نسبت به خالق شکوفه های انار بنویسیم. شکوفه هایی که حتما باز هم هر سال تابستان که می شود توی حیاط قدیمی، حوض آبی را سرخ باران می کنند و ملحفه آبی دوباره هوای شب بوها را به همه جا می پراکند. بیا و از عطر وجود یکتای جهان بنویسیم و تابستان هایی که با وجود رحمت او همیشه برایمان سبز و بهاری است.

سخنی با دوستان عزیز

سلام دوستان عزیز امیدوارم از این نوشته ها لذت کافی برده با شید 

 

اومدم که یه خواهش کنم  

 

اگه یه سری به وبلاگم زدین حتما به صفحات دیگه هم برید چیزای جالبی گذاشتم 

و دیگه این که نظر یادتون نره 

 

امیدوارم اوقات خوشی رو در  این جا سپری کنید 

 

 

                         میدونید که اینجا همه چی در همه

سخنان کوروش کبیر

 
همواره نگهبان کیش یزدان باش، اما هیچ قومی را وادار مکن که از کیش تو پیروی کند و پیوسته به خاطر داشته باش که هر کسی باید آزاد باشد تا از هر کیش که میل دارد پیروی کند.
***
فرمان دادم بدنم را بدون تابوت ومومیایی به خاک سپارند
تـا تـکــه تـکــه ی بـدنـم قـسـمـتـی از خـاک ایـران شــود
***
منم کورش، شاه جهان، شاه بزرگ، شاه توانمند، شاه بابـِل، شاه سومر و اَکـَد...، شاه چهار گوشه ی جهان
***
ارتش بزرگ من به صلح و آرامی وارد بابل شد نگذاشتم رنج و آزاری به مردم این شهر و این سرزمین وارد آید. وضع داخلی بابل و جایگاه های مقدسش قلب مرا تکان داد 
***
من برای صلح کوشیدم
***
من برده داری را بر انداختم، به بدبختی آنان پایان بخشیدم. 
***
فرمان دادم که همه ی مردم در پرستش خدای خود آزاد باشند و آنان را نیازارند 
***
فرمان دادم که هیچکس اهالی شهر را از هستی ساقط نکند. 
***

 
باران باش و ببار و نپرس کاسه های خالی از آن کیست . ( کوروش بزرگ )


ادامه مطلب ...

اینم بفرمایید شام ایرانی...!!!!!

 
چند وقتی می‌شود تب برنامه‌ای با نام «بفرمایید شام» بین ایرانی‌ها بالا گرفته است. با وجودی که سال‌هاست این برنامه در کشورهای مختلف جهان ضبط و پخش می‌شود و برنامه‌ای بین‌المللی به حساب می‌آید.
برترین مجله اینترنتی ایران


سلام... بفرمایید شام...

 بله، درست حدس زدید. من امروز حامل پیام ویژه‌ای برای شما هموطنان عزیز هستم. می‌خواهم خبر از برنامه‌ای بدهم که اکثر شما با نامش آشنا هستید. برنامه‌ای که در قالب یک مسابقه آشپزی و میزبانی در بسیاری از تلویزیون‌های کشورهای مختلف دنیا، با درنظر گرفتن شرایط اجتماعی و فرهنگی کشورها ساخته و پخش می‌شود و مورد توجه اکثر بینندگان قرار می‌گیرد.

آنچه باعث جذابیت این برنامه شده، توجه به نکات فردی، روان‌شناسانه و جامعه‌شناسانه‌ای است که در ساختار آن رعایت شده؛ نکاتی که آن را از یک مسابقه صرفا سرگر‌م‌کننده، به یک برنامه تامل‌برانگیز تبدیل کرده است؛ مسابقه‌ای‌ که شرکت‌کنندگان برای دیگر شرکت‌کنندگان آشپزی، میزآرایی و در نهایت از آنها پذیرایی می‌کنند؛ مسابقه‌ای که مهارت‌های زندگی شرکت‌کنندگانش را به چالش می‌کشاند؛ مهارت‌هایی مثل صداقت، انصاف، مردم‌داری و عدالت آن‌ها در زندگی .

اما بفرمایید شام ما... یعنی بفرمایید شام ایرانی ما... ما برای سری اول‌مان، از  بازیگران هنرمند میهن عزیزمان دعوت کرده‌ایم، در این مسابقه‌ شاد، هیجان‌انگیز و عبرت‌آموز شرکت کنند، برای هم آشپزی کنند، از هم پذیرایی کنند و در نهایت برنده شوند. ما به خانه‌های محترم‌شان می‌رویم. در آشپزخانه‌های محترم‌شان شاهد آشپزی‌شان می‌شویم و در اتاق محترم پذیرایی‌شان، می‌بینیم که چطور این رقیبان عزیز و دوست‌داشتنی چگونه از یکدیگر پذیرایی می‌کنند و چطور شبی دل‌نشین برای هم به‌وجود می‌آورند. اگر فکر می‌کنید می‌توانید حدس بزنید شاهد چه اتفاقاتی بین آنها خواهید بود یا چه لحظاتی را با آنها خواهید گذراند، باید منصفانه بگویم، ممکن است حدس‌تان زیاد با واقعیت منطبق نباشد!

آخرین حرفی که می‌خواهم بزنم این است که بفرمایید شام ما یک برنامه تلویزیونی نیست بلکه یکسری ویدئوهای خانگی است که اگرچه نمایش نیستند اما عین نمایش‌اند؛ نمایشی از لحظات واقعی زندگی و زندگی کسانی که برای‌تان غریبه نیستند و شما دوست‌شان دارید. یک یادگاری بارها دیدنی و تکرارنشدنی.

و آخرین حرف بعد نخستین آخرین حرفم این است که «برای شما هم نقشه‌های خوبی کشیده شده است.




ایـــده‌آل و هنرمندان دور یک میز شام

چند وقتی می‌شود تب برنامه‌ای با نام «بفرمایید شام» بین ایرانی‌ها بالا گرفته است. با وجودی که سال‌هاست این برنامه در کشورهای مختلف جهان ضبط و پخش می‌شود و برنامه‌ای بین‌المللی به حساب می‌آید.

این‌بار اما قضیه 180 درجه فرق می‌کند؛ قرار است کارگردانی به نام «بیژن بیرنگ» که در کارنامه‌اش آثاری همچون «خانه سبز»، «همسران»، «باز هم زندگی»، «چاق و لاغر» و... می‌درخشند و اهالی سینما و تلویزیون به خوبی با کارهایش آشنا هستند، «بفرمایید شام» تمام ایرانی را با یک تفاوت عمده بسازد؛ این‌که این برنامه برای اولین‌بار در ایران و با حضور چهره‌های مشهور دنیای سینما، ورزش و موسیقی جلوی دوربین خواهد رفت و کافی است چند روزی صبر کنید تا پکیج «بفرمایید شام» توسط پخش خانگی موسسه هنر اول به دست‌تان برسد و بتوانید در خانه‌های‌تان تمــام اتفاقــات، حــرف‌ها، خنده‌ها، کری‌خواندن‌ها، رقابت‌ها، شکست‌ها و پیروزی‌های چهره‌های محبوب‌تان را ببینید و چون تمام برنامه‌ها در خانه‌ خود این افراد ضبط می‌شود، به قول خودشان به این قضیه اطمینان پیدا کنید که آن‌ها هم مانند همه ما زندگی‌هایی بسیار معمولی دارند و از یک سیاره دیگر نیامده‌اند!

اگر دوست دارید بدانید در شب‌هایی که این برنامه جلوی دوربین می‌رود چه اتفاقاتی می‌افتد یا بازیگران و چهره‌های محبوب‌تان چه نظری راجع به این برنامه دارند، زندگی ایده‌آل به عنوان تنها رسانه‌ای که پوشش خبری این برنامه را به صورت اختصاصی و برای اولین بار در ایران برعهده دارد، شما را راهنمایی خواهد کرد. این پرونده، اولین گزارش اختصاصی زندگی ایده‌آل است از تمام اتفاقات ریز و درشتی که حین ضبط این برنامه افتاده و حرف‌هایی که شاید تا به حال هیچ‌جای دیگر از زبان ستاره‌های‌تان نشنیده‌اید. زندگی ایده‌آل شما را به خواندن این پرونده دعوت می‌کند... .


سحر زکریا :

مگر یک خانم حتما باید ازدواج کند تا تصمیم بگیرد آشپزی یاد بگیرد؟! به‌نظرم هر خانمی، چه ازدواج کرده باشد، چه در شرفش باشد و چه اصلا قصد ازدواج نداشته باشد، باید آشپزی کردن را بلد باشد


شقایق دهقان :

یکی از خصوصیات من، تعصب شدید روی دست‌پختم است، تا آن‌جا که محراب جرات ندارد از آن ایرادی بگیرد. خودش هم این موضوع را می‌داند، چون با هم رودربایستی نداریم، به همین دلیل خودش هیچ‌وقت چنین ریسکی نمی‌کند! اما اگر کسی از دست‌پختم ایراد بگیرد و رویم نشود حرفی به او  بزنم، بدجور از دستش دلخور می‌شوم


بهاره رهنما :

اتفاق بامزه‌ای که در خانه شقایق دهقان افتاد، این بود که می‌خواستم به او از 100 نمره، 80 بدهم اما گفتم 5 نمره نیز به خاطر فامیل بودن‌مان اضافه کنم. از طرفی صبح روزی که قرار بود به خانه شقایق برویم، در تئاتر اجرا داشتم و چون قبلا 15 هزار تومان به او بدهکار بودم و ‌چک‌پول 100 هزار تومانی همراهم بود و‌ پول خرد نداشتم، به او گفتم 15 هزارتومانت را نمی‌دهم، به جایش 15 امتیاز بیشتر به شقایق دادم تا حساب بی‌حساب شویم!


لادن طباطبایی :

ازدواج می‌تواند یکی از عوامل ایجاد انگیزه در خانم‌ها برای یادگیری باشد اما اگر ازدواجی هم در کار نباشد، می‌تواند تمرین و سرگرمی خیلی خوبی برای خانم‌ها باشد. البته بعد از ازدواج، یک مقدار از آشپزی‌ خانم‌ها به دلیل علاقه‌شان به این کار است و یک مقدارش هم از روی اجبار است که مجبورشان می‌کند یک کار را هر روز انجام دهند!


اعتراض، خواهش، سرزنش، پارتی‌بازی، کری‌خوانی و تمام گفته‌ها و عکس‌العمل‌های ستاره‌های "بفرمایید شام"

این دست‌پخت واقعی ستاره‌ها بود

این‌که بدانی روحیات بازیگران یا چهره‌های مشهوری که سال‌هاست در قاب تلویزیون یا پرده سینما دیده‌ای در زندگی معمولی‌شان چگونه است و آن‌ها وقتی در یک جمع دورهم می‌نشینند، چه حرف‌هایی می‌زنند، چه دغدغه‌هایی دارند و از همه مهم‌تر چه چیزهایی در زندگی برای‌شان مهم است، همیشه برای همه جالب بوده است. این‌بار اما می‌خواهیم خیلی نزدیک‌تر تمام این اتفاقات را به واسطه برنامه «بفرمایید شام» ایرانی به طور کاملا اختصاصی در مجله خودتان «زندگی ایده‌آل» به نمایش بگذاریم تا یکسری مسائل بیشتر برای مخاطبان روشن شود؛ این‌که خانه آدم‌معروف‌ها چه شکلی است، در مهمانی‌های‌شان چه لباس‌هایی می‌پوشند، حرف‌های دورهمی‌شان حول چه مسائلی می‌چرخد و... . .

برای همین هم هست که جذابیت برنامه‌ای که بیژن بیرنگ کارگردانی آن را برعهده دارد به نام «بفرمایید شام»دو چندان شده است، این که یک برنامه کاملا جهانی و مشهور است اما یک تفاوت اساسی با برنامه‌های مشابه‌اش در اکثر کشورهای جهان دارد، آن‌هم این‌که قرار است این‌بار به جای آدم‌های معمولی، یکسری ‌بازیگران، ورزشکاران، موسیقی‌دانان و... مشهور کشور با یکدیگر به رقابت بپردازند که می‌تواند حساسیت‌ها، هیجان‌ها، اتفاق‌ها و هزاران هزار «ها»ی دیگر را پدید بیاورد. این گزارش، شرح گوشه‌ای از اتفاقات پشت صحنه‌اولین گروه خانم‌های برنامه «بفرمایید شام» است که شرکت‌کنندگان نام‌آشنایی در آن حضور داشتند؛ بهاره رهنما، شقایق دهقان، سحر زکریا و لادن طباطبایی. 
 
 

پرده اول 

 

چهارشنبه شب، منزل بهاره رهنما 

این‌جا بلوار ارتش است؛ قرار است نخستین شب فیلمبرداری نخستین گروه «بفرمایید شام» در خانه یکی از بازیگران محبوب ایران برگزار شود. «بهاره رهنما»، نخستین فردی است که می‌خواهد میزبانی‌اش را به رخ حریفانش بکشد‌. با این‌که ساعت از 12 شب گذشته، از بیرون ساختمان، صدای خنده عوامل و بازیگران به گوش می‌رسد؛ معلوم است با یکسری آدم پرانرژی طرف هستیم! وارد آسانسور ‌می‌شویم و دکمه طبقه 4 را فشار می‌دهیم. کمتر از 20 ثانیه بعد به طبقه چهارم ساختمان می‌رسیم. به محض این‌که پای‌مان را از آسانسور بیرون می‌گذاریم، «شقایق دهقان» را روبه‌روی‌مان می‌بینیم که می‌خواهد وارد خانه بهاره رهنما شود و یکسری آدم که روی زمین با دستگاه و ابزار صدا و تصویربرداری نشسته‌اند! ناگهان یک نفر با صدای بلند می‌گوید «کات!» بیژن بیرنگ کارگردان برنامه، با عصبانیت به سمت ما می‌آید و از این‌که آن سکانس را خراب کرده‌ایم، سخت ناراحت به‌نظر می‌رسد! البته ناراحتی بیرنگ بیشتر به این دلیل بود که ما دیرتر از بقیه گروه به جمع‌شان ملحق شدیم.   

مادر، جای دختر 

بالاخره وارد خانه بهاره رهنما می‌شویم. معلوم نیست این‌جا چه خبر است! کلی آدم از این‌ور به آن‌ور در حال بدوبدو و تکاپو هستند. در گوشه‌ای از خانه، شقایق دهقان روی کاناپه نشسته و در حال خواندن مجله«سیب سبز» است. لادن طباطبایی و سحر زکریا هم در تراس نشسته‌اند! بیژن بیرنگ در حال بحث با دستیارانش است. «پروین قائم‌مقامی»، مادر بهاره رهنما که چند سالی می‌شود در سریال‌های شبانه تلویزیون بازی می‌کند و به تازگی هم در «ساختمان پزشکان» نقش مادر دکتر «نیما افشار» را ایفا کرد، سخت استرس دارد! بهاره رهنما می‌گوید همیشه زحمت مهمانان خانه او، بر دوش مادرش بوده است. چرا؟ چون خود بهاره رهنما به دلیل اجراهای پشت‌سر هم در تئاتر و فشار کار زیاد، درِ اتاق خوابش را بسته و همه سعی می‌کنند تا آن‌جا که امکان دارد ساکت باشند تا خواب خانم بازیگر بهم نخورد!  

 

 بهاره رهنما می‌گوید همیشه زحمت مهمانان خانه او، بر دوش مادرش بوده است. چرا؟ چون خود بهاره رهنما به دلیل اجراهای پشت‌سر هم در تئاتر و فشار کار زیاد، درِ اتاق خوابش را بسته و همه سعی می‌کنند تا آن‌جا که امکان دارد ساکت باشند تا خواب خانم بازیگر بهم نخورد!  

 

وسواس آقای کارگردان 

درباره برنامه «بفرمایید شام» بیژن بیرنگ، همین بس بدانید این برنامه مانند یک فیلم سینمایی، سختی‌های زیادی دارد و آنگونه نیست که هر کس هر چه دلش بخواهد بگوید و هر تصویری گرفته شود، به راحتی از آن بگذرند! آن‌هایی که با بیژن بیرنگ کار کرده‌اند، می‌دانند چقدر در کارش وسواس دارد و هر چیزی را قبول نمی‌کند! با وجودی که تمام اتفاقات این برنامه و حرف‌های شرکت‌کنندگانش فی‌البداهه و واقعی است اما بیژن بیرنگ به این راحتی‌ها هم که فکر می‌کنید ‌از یک صحنه نمی‌گذرد!ما از اتفاقاتی که شب اول افتاد چیزی نمی‌گوییم و می‌رویم سراغ اتفاقات شب دوم...    

شام را زودتر بیاورید 

از وقتی بهاره رهنما به جمع اضافه شد، همه چیز تغییر کرد. با این‌که خیلی خسته به‌نظر می‌رسید اما مثل همیشه آن‌قدر پر انرژی و شاد بود که با شوخی‌ها و خنده‌هایش همه را ذوق‌زده می‌کرد.  بهاره رهنما برای پذیرایی از مهمانانش کباب چوبی درست کرده که از ظاهرش برمی‌آید باید خیلی خوشمزه باشد، یک سالاد و یک مدل دسر ایرانی هم درست کرده که شقایق دهقان و لادن طباطبایی از بهاره رهنما خواهش می‌کنند زودتر شام‌را سرمیز بیاورد تا زود بروند سراغ دسر. گویا لادن طباطبایی عاشق شیرینی است که با دیدن دسر رهنما اینگونه دهانش آب افتاده! 

 

3 خانم مهمان امشب گروه اول «بفرمایید شام»، ‌زنگ اول ساختمان سفید رنگ را ‌می‌فشارند و سحر زکریا با برداشتن آیفون تصویری‌اش، در را روی مهمانانش باز می‌کند و با آمدن جلوی درِ ورودی خانه‌اش، به گرمی از آن‌ها استقبال می‌کند.   مثل همیشه، این بهاره رهنماست که از همه شلوغ‌تر است و هر از چندگاهی با خنده‌هایش (آن هم ساعت یک و نیم شب و جلوی درِ ورودی خانه سحر زکریا)، سکوت حاکم را برهم می‌زند! نکته جالب این‌که هر کدام از این 3 نفر، به سلیقه خودشان هدایایی برای سحر زکریا‌آورده‌اند و به رسم احترام می‌خواهند تقدیمش کنند. بهاره رهنما هم در این میان برای کادویش که کتابی است با قلم خودش، حسابی تبلیغ می‌کند   

پرده دوم

 

جمعه شب، منزل سحر زکریا 

ساعت 11 شب است و باید در خیابان زعفرانیه، دنبال خانه «سحر زکریا» بگردیم. میزبان امشب بفرمایید شام، لعبت‌الملوک سریال قهوه تلخ است. به سر کوچه خانه سحر زکریا که می‌رسیم، می‌بینیم یک نور بسیار زیاد از کوچه ساطع می‌شود و یک عده با صدای بلند در حال صحبت و خندیدن هستند.  از دور 3 خانم سر کوچه ایستاده‌اند و دارند به سمت خانه میزبان امشب که سحر زکریاست می‌روند؛ هر کدام از مهمانان کادویی برای میزبان تدارک دیده‌اند و می‌خواهند به این شیوه غافلگیرش کنند.   

ستاره‌ها از چی حرف می‌زنند 

بهاره رهنما، شقایق دهقان و لادن طباطبایی از درِ اصلی ساختمان وارد و با دیده‌بوسی سحر زکریا وارد خانه‌اش می‌شوند. این 3 خانم بازیگر هر لحظه راجع‌به موضوعاتی حرف می‌زنند؛مثل همیشه، این بهاره رهنماست که از همه شلوغ‌تر است و هر از چندگاهی با خنده‌هایش (آن هم ساعت یک و نیم شب و جلوی درِ ورودی خانه سحر زکریا)، سکوت حاکم را برهم می‌زند! نکته جالب این‌که هر کدام از این 3 نفر، به سلیقه خودشان هدایایی برای سحر زکریا‌آورده‌اند و به رسم احترام می‌خواهند تقدیمش کنند. بهاره رهنما هم در این میان برای کادویش که کتابی است با قلم خودش، حسابی تبلیغ می‌کند. این 3 بازیگر با هم قرار می‌گذارند با پیش‌ کشیدن بحث عشق و عاشقی، دلایل ازدواج نکردن سحر زکریا را پیدا کنند! هر کدام از این افراد عقاید خاص خودشان را دارند؛مثلا متوجه می‌شویم ‌شقایق دهقان علاقه بسیار زیادی به همسرش دارد و به موضوع عشق و عاشقی، اعتقاد شدیدی دارد. موضوع بسیار جذابی که به تازگی بهاره رهنما متوجه‌اش شده، بحث خانمی است در عربستان که خواستار آزاد شدن حق رانندگی برای خانم‌های عرب شده و برای پیشبرد اهدافش تصمیم گرفته در خیابان‌های عربستان با این‌که ممنوع است با سرعت زیاد رانندگی کند. بهاره رهنما هم از این موضوع که یک زن در برابر قانون ناحق عرب‌ها ایستاده و خواستار گرفتن حقوق شهروندی بانوان است، بسیار خوشحال به‌نظر می‌رسد!   

رابطه سحر زکریا با دستکش و دستمال گردگیری! 

سحر زکریا به‌شدت در حال تمیز کردن خانه‌و میز شامش است. با این‌که بیژن بیرنگ از عقب بودن کار بالا و پایین می‌پرد، سحر زکریا که خودش هم دست‌کمی از او ندارد، دستکش دستش کرده و با دستمال، در حال گردگیری میز و صندلی‌های میز شامش است. یکی از ویژگی‌های خانه خانم زکریا این است که با وجود این‌که خیلی کوچک و نقلی است، نورپردازی رمانتیکی دارد که باعث شده فضای دلنشینی را پدید بیاورد. البته بیژن بیرنگ هنگام فیلمبرداری تمام نورپردازی را به‌هم می‌ریزد و پروژکتورها و نورهای مخصوصش را روشن می‌کند تا دیگر خبری از فضای رمانتیک و این حرف‌ها نباشد!   

مگر قرار نبود پارتی‌بازی نکنید؟! 

بهاره رهنما سخت مشغول خواندن دیالوگ‌هایش است. گویا به خاطر شلوغ بودن بیش از حدش در طول روز، مجبور است دیالوگ‌های تئاترش را اینجا حفظ کند. آن‌طرف قضیه شقایق دهقان طبق معمول در حال خواندن مجله است و سحر زکریا هم که بوی برنجش تمام ساختمان را برداشته، سخت مشغول تدارک شام است. به راحتی می‌توانی استرس را در چهره سحر زکریا ببینی! البته سحر زکریا از آن‌جا که مجرد است، از یکی از دوستان صمیمی‌اش درخواست کرده در برنامه امشب کمکش کند که همین، باعث می‌شود بهاره رهنما، شقایق دهقان و لادن طباطبایی به این موضوع اعتراض کنند که «آقای بیرنگ، مگر قرار نبود همه کارها را فقط یک نفر انجام بدهد؟ پس چرا پارتی‌بازی می‌کنید؟»  

 

دوستی که چهره شد 

اگر یادتان نرفته باشد، گفتیم یکی از دوستان صمیمی سحر زکریا از صبح روز برنامه به خانه او آمده بود تا کمک‌حال رفیق شفیقش باشد. البته نقش او در این قسمت بسیار پررنگ است، زیرا در مراحل ضبط برنامه هم جلوی دوربین رفت و در مراسم شب سحر زکریا، یکی از نفرات اصلی برنامه بود.  در کل اتفاقات بسیار جالب و شادی در خانه سحر زکریا افتاد که پیشنهاد می‌کنیم در سی‌دی برنامه حتما نظاره‌گر آن باشید و ببینید بازیگران محبوب‌تان در زندگی شخصی‌شان، چه شخصیت‌ها و برخوردهایی دارند. 

 

فکر می‌کنید این دو نفر که با هم جاری هستند  در حال خواندن چه پیامکی هستند؟ شاید هم در حال غیبت  همسرانشان هستند   

پرده سوم

 

جمعه شب، منزل لادن طباطبایی 

امشب، حساس‌ترین شب برگزاری برنامه گروه اول است؛ بالاخره قرار است امشب برنده این گروه مشخص شود و علاوه بر تمام استرس‌های معمولی که همه عوامل دارند، استرس این‌که نخستین برنده این برنامه کدام‌یک از 4 نفر خانم بازیگر شرکت‌کننده خواهد بود، ‌همه را به نوعی درگیر کرده است. میزبان آخرین شب برنامه، کسی نیست جز لادن طباطبایی که در شب‌های گذشته به‌ترتیب مهمان بهاره رهنما، شقایق دهقان و سحر زکریا بوده و با آگاهی کامل از قدرت حریفانش، قصد دارد هر طور شده 3 نفر دیگر این گروه را مجاب کند بیشترین امتیاز را به او بدهند. خانه لادن طباطبایی، در خیابان آفریقا قرار دارد و وقتی به طبقه سوم ساختمانش می‌رسی و درِ خانه را باز می‌کنی، با خانه‌ای فوق‌العاده زیبا، با همان نورپردازی مدرن و رمانتیک خانه سحر زکریا روبه‌رو می‌شوی و البته وسایل متفاوتی همچون پیانو که فضای ‌خانه را بسیار زیبا کرده است. در آشپزخانه لادن طباطبایی غوغایی برپاست؛ از طرفی بهاره رهنما و شقایق دهقان مثل همیشه در حال بلند خندیدن هستند و از طرف دیگر، لادن طباطبایی که انگار سرگیجه گرفته و نمی‌داند با این وضعیت چه کار کند! در گوشه دیگری از خانه، قلکی خوش‌رنگ وجود داشت که بدجوری چشمک می‌زد. نمی‌توانیم بگوییم جایزه این برنامه چقدر است و چه کسی برنده این جایزه شده، فقط همین بس که بدانید جوایزی که در این برنامه به افراد داده می‌شود، آنقدر نفیس هست که همه را میخکوب کند!    

نان داغ، کباب داغ، ریحون چاق! 

قرار است مراسم شام در حیاط دلباز خانه لادن طباطبایی برگزار شود. بنده خدا لادن طباطبایی خودش کم سرش شلوغ است، دخترش هم گویا بدخواب شده و با گریه‌هایش بدجور اعصاب مادر را بهم ریخته؛ به همین دلیل همسر لادن طباطبایی (سعید تهرانی) با وجود این‌که تازه از سرکار آمده، وظیفه خواباندن بچه را برعهده می‌گیرد و پدر و دختر با هم به اتاق خواب می‌روند. بوی برنج در فضای خانه لادن طباطبایی پیچیده و او سخت مشغول به سیخ کشیدن کباب است. امشب می‌خواهد با کباب کوبیده آن هم از نوع منقلی‌اش از مهمانان پذیرایی کند؛ به همین دلیل هم هست که هر از چندگاهی به حیاط می‌رود و زغال‌های باربیکیو را جابه‌جا می‌کند تا بگیرند و کبابی کاملا ایرانی را برای مهمانانش سرو کند. همه آماده‌اند تا بیژن بیرنگ دستور حرکت و ضبط برنامه را بدهد. لادن طباطبایی دوان دوان به سمت آشپزخانه می‌آید و می‌گوید: «شقایق... بهاره... سحر... بدوید... بدوید... بیاید کمک من تو آشپزخونه!» نفر اولی هم که حاضر به کمک می‌شود، مثل همیشه شقایق دهقان است که از همه مظلوم‌تر به‌نظر می‌رسد!  اتفاقات جالبی هم در این میان افتاد که یکی از آن‌ها، زمانی بود که لادن طباطبایی با سیخ کباب‌ها آمد سر میز و بهاره رهنما  هم،   بنده‌خدا از بس سیخ کباب‌ها داغ بود، بدجوری دستش سوخت!

 

برای این‌که بدانید در این ماراتن زیبا و پرهیجان آشپزی بین 4 بازیگر خانم سینمای ایران چه اتفاقاتی افتاد و از همه مهم‌تر چه کسی عنوان اول و جایزه ویژه این مسابقه را از آن خود کرد، سی‌دی این برنامه در راه است. شک نکنید اتفاقاتی که در این برنامه خواهید دید را هیچ‌جای دیگر ندیده‌اید و نخواهید دید


منبع:ایده آل
ادامه مطلب ...

تنبلی بد دردیه!!!!!

مناجات یک دانش آموز تنبل  

الهی سوگند به بلندی درخت چنار و به ترشی رب انار ترحمی بنما بر این بنده بی بخار بی کارو بی عار که دمارش را بر آورده روزگار. ای خالق مدرسه وای به وجود آورنده فرمول های حساب و هندسه ای خدای عزیزم بیزارم از این نیمکت و میزم دانش آموزی سحر خیزم که هر روز صبح زود ساعت 10 از خواب برمیخیزم وروز های شنبه تا پنجشنبه اغلب از مدرسه می گریزم که من انسانی نحیفم و در کلاس درس بسیار ضعیفم اگر چه نزد معلم و دانش آموزان خیلی خوار و خفیفم ولی خارج از مدرسه به هرکاری حریفم ای خالق شهرستان های کرمان ویزد ورشت نمره انضباط مرا داده اند هشت دیگر به چه امیدی می توان سر کلاس درس نشست؟ آن جا که معلم هم نمیکند گذشت چه کنم اگر سر نگذارم به کوه و به دشت؟ الهی می دانی که من کیستم هر چند که دانش آموزی فعال ودرس خوان نیستم ولی چه قدر عاشق نمره بیستم. پروردگارا سال گذشته هنگام امتحان خواستم تقلب کنم معلم از راه رسید رنگ از رخسارم پرید برگه امتحانی ام را گرفت وکشید وآن را از هم درید وچنان کشیده ای به صورتم کشید که برق سه فاز از چشمم پرید وصدایش را مادرم در خانه شنید. ای خالق آموزگار و ای سازنده مداد و خط کش و پرگار آن چنان هدایتم کن تا این معنی را بدانم که اگر معلم خودش درس را میداند پس چرا از من میپرسد و اگر نمیداند چرا از دیگران و آن ها میدانند نمیپرسد؟ ای آفریدگار خودکار بیک سوگند به کتاب های شیمی و فیزیک و فرمول اسید اتانوئیک که مشتاقم به یک دست لباس شیک و از خوراکی ها آرزومندم به خوردن قیمه با ته دیگ ولی اگر نبود راضی ام به یکی دو سیخ شیشلیک. الهی از مدرسه بسیار دلتنگ ام و در کلاس درس همیشه منگم و با دو ابر قدرت شرق و غرب یعنی بابا و معلم همیشه در جنگ ام ولی در ساعت تفریح بسیار زرنگ ام دروغ چرا؟ حقیقت آن است که در یک کلام برای خانه و مدرسه بسیار مایه ننگم. پایان